GoldieC

Όλο και κάτι θα έχω να πώ και εγώ...

Τετάρτη, Αυγούστου 31, 2005

Γιατί χάλασε ο καιρός???

Σήμερα ο καιρός είναι συννεφιασμένος. Από χτές το βράδυ κρυώνω και νομίζω ότι οι μεγάλες ζέστες θα επαναληφθούν πάλι του χρόνου. Βέβαια αυτός ο καιρός είναι ότι πρέπει διότι ναι μεν έχει ζέστη, αλλά ωραία ζέστη, επικοδομητική.
Σήμερα θα φύγει και το μωρό μου και θα πάει Σκουτάρρρρρ με τον Παντελάκο. Θα γυρίσουν το Σάββατο και εγώ θα μείνω μόνη με τα παιδιά στο σπίτι. Μου λείπει ήδη το μωρό μου.
Αύριο είναι Πέμπτη και θα πάμε με το Χριστινάκι στο Κολωνάκι για την παρουσίαση του μεταπτυχιακού στο ΑΙΤ. Μετά ελπίζω να πάμε στα τρία γουρούνια για να θυμηθούμε τα παλιά μας γλέντια.
Καλό ταξίδι μωράκι μου να έχετε και να προσέχετε τις μικρές γοργόνες!!!!

Τρίτη, Αυγούστου 30, 2005

Άντε πάλι τα ίδια &%$*#((@@

Τι να πώ για τον εαυτό μου... Πάλι έχασα τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου και ευτυχώς που ήταν ο Ανδρέας σπίτι και πήρα το δικό του. Δεν πάω καθόλου καλά! Τώρα ένας Θέος ξέρει που είναι τα κλειδιά μου.
Χτες έδωσα και αίμα για τον Παντελή. Ήταν η πρώτη φορά που έδωσα αίμα και μπορώ να πω ότι ήταν συγκλονιστική εμπειρία. Μέχρι να κάτσω στο κρεββάτι και να μου βάλουν την βελόνα στην φλεβίτσα μου, πέρασε μπροστά μου όλη μου η ζωή. Πρέπει επίσης να πω, πως η βελόνα ήταν πολύ χοντρή. Κάπου στο τέλος της αιμοδοσίας μου κόπηκε το αίμα και δεν έβγαινε άλλο και εγώ πίεζα την μπαλίτσα και την ξαναπίεζα μέχρι που επιτέλους ήρθε η λύτρωση και μου έδωσαν πορτοκαλαδίτσα, τυράκι και 2 φρυγανιές για να ισιώσω. Ήταν φοβερή εμπειρία, θα το ξανακάνω!!!!
Βαριέμαι σήμερα. Αύριο μπορεί να φύγει το μωρό μου και θα πάω να μείνω στο Μαρούσι μαζί με τα παιδιά. Άχ πόσα τα αγαπάω, νιώθω πολύ τυχερή που στον δρόμο μου συνάντησα την Μίκα και τον Λάζαρο. Η Μίκα τετραπέρατη, παιχνιδιάρα και πεισματάρα και ο Λάζαρος γλυκός, τρυφερός και ναζιάρης. Τι άλλο θέλω?

Δευτέρα, Αυγούστου 29, 2005

Ύπνε που παίρνεις τα μωρά....

Δεν μπορώ να καταλάβω καθόλου τον οργανισμό μου. Πιο πολλές ώρες κοιμάμαι παρά είμαι ξύπνια, άμα με αφήσεις κιόλας ελεύθερη μπορεί να κοιμάμαι και κανά διήμερο σερι!!! Τι έπαιρνε η μάνα μου άραγε όταν με κυοφορούσε??? Να πω ότι ξενυχτάω? Να πω ότι κουράζομαι? Να πω ότι γενικά μου λείπει ύπνος?
Κάποτε είχα διαβάσει ένα άρθρο που έλεγε ότι υπάρχει ασθένεια που κοιμάσαι πολύ και τα αίτια είναι το άγχος και η πίεση. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα τους δίνουν και φάρμακα.
Τελικά στον Λάζαρο βάλαμε νάρθηκα την Παρασκευή και το Σάββατο του το βγάλαμε διότι είχε πρηστεί το πόδι. Τελικά θα συνεχίσουμε με φυσικοθεραπείες και έχει ο Θεός. ΕΛπίζω όλα να πάνε καλά και να το πατήσει το ποδαράκι του. Εγώ δεν ζητάω πολλά, θέλω απλά να μην του κόψουμε το ποδαράκι και να το πατήσει λίγο ώστε να στεραιώνεται πιο σωστά.
Το Μικάκι κάνει υπομονή διότι έχω δώσει την προσοχή μου στον Λάζαρο, προσπαθώ να μην της δημιουργήσω κανένα πρόβλημα και μου κρατάει μούτρα. Χτες π.χ. είχε έρθει δίπλα μου και ήθελε χάδια, εγώ την χαϊδεψα, αλλά μετά πήρα τον Λάζαρο για να του κάνω φυσιοθεραπεία. Τότε αυτή μου γύρισε την πλάτη και κοίταγε αλλού. Τι να πώ έχει δίκιο. Εκεί που ήταν το κέντρο του κόσμου ξαφνικά βλέπει πωε δίπλα της βάζουμε και ένα γατάκι. Πάντως τον Λάζαρο τον αγαπάει και αυτή και ελπίζω να κάνει λίγο ακόμα υπομονή και να μην κρατάει μούτρα!!!!

Παρασκευή, Αυγούστου 26, 2005

Παρασκευή-Παρασκευή!!! (Νο 8)

Χτές πήγαμε τον Λαζαράκο στον γιατρό και μας είπε ότι το πόδι του έχει ακαμψία και θα πρέπει να μπεί σε νάρθηκα ώστε ο μύς να επανέλθει. Σήμερα θα μπεί ο νάρθηκας και το γατάκι θα πονάει αρκετά. Χτές λόγω της αναισθησίας όλη την ώρα κοιμότανε πάνω στον καναπέ. Το βράδι τον πήρα στο κρεββάτι και κοιμήθηκε στα πόδια μου. Όταν κοιμάται και βλέπω να ανασαίνει νομίζω ότι είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δεί στον κόσμο. Έτσι όπως βγάζει την ανάσα του και μου έρχεται ένα ίχνος αέρα στο πρόσωπό μου νομίζω ότι θα τον ζουλήξω! Το πρώί που ξύπνησα τον πήρα λίγο στην αγκαλία μου και εκείνος γουργούριζε συνέχεια και μου "ζύμωνε" το χέρι. Ο Λαζαράκος επίσης έχει και ένα πολύ ωραίο χούϊ, θέλει με το ποδαράκι του να σου ακουμπάει το πρόσωπο, όταν τον χαϊδεύεις θέλει και εκείνος να σε πιάνει. Είναι ένα καταπληκτικό γατί και τον αγαπάω πάρα-πάρα πολύ. Είναι ένα από τα πλάσματα που αγαπάω πολύ στην ζωή μου. Έχει τα πιο ωραία μάτια, την πιο ωραία μουσούδα (όποτε λέω αυτή την λέξη θυμάμαι το Χριστινάκι), το πιο ωραίο χρώμα, τα πιο χαριτωμένα πατουσάκια, γενικά (για μένα) είναι το πιο ωραίο γατί στον κόσμο και μακάρι να καταλαβαίνει πόσο τον αγαπάω και πόσο θέλω να τον φροντίζω!!!!
Λαζαράκο μου, ήρθες και έφερες τα πάνω-κάτω στην ζωή μου.

Πέμπτη, Αυγούστου 25, 2005

Πάει και ο Αύγουστος...

Πάει και ο Αύγουστος και σιγά-σιγά όλοι θα κλειστούν στο καβούκι τους!!! Όμως εγώ ακάθεκτη δηλώνει ότι δεν πρόκειται να πω "Καλό Χειμώνα" μέχρι να αλλάξει ο χρόνος!!!! Δεν μπορώ να καταλάβω τι ζόρι τραβάνε όλοι αυτοί που ντε και καλά θέλουν να μας πήσουν ότι το άλλο Σ/Κ θα πρέπει να φορέσω το μπουφάν μου.
Τι πρέπει να κάνω:
Ό,τι "πρεπει" να κάνω μπορει να αναβληθεί για άλλη μέρα
Τι θέλω να κάνω:
Να δώ τα κοριτσάκια
Να πάμε για καφέ
Να ξέρω ότι σε 1 μήνα θα πάρω πάλι άδεια
Να περπατήσει ο Λάζαρος κανονικά
Να μην ξανακατουρηθεί η Μίκα
Να πάρω αύξηση
Να ηρεμήσω λίγο διότι έχω πλακωθεί με όλο τον κόσμο!!!!

Κοιτώντας τα άλλα Blogs

Από τότε που γύρισα στην δουλεία, επειδή ακόμα στο γραφείο δεν έχουμε μαζευτεί ακόμα κάθομαι και κοιτάω των άλλων τα Blogs. Δεν τολμώ ακόμα να αφήσω κάποιο σχόλιο ή να τους στείλω ένα mail για να τους πώ : Ότι ο τρόπος που γράφει ο Γιώργος, το Λιτσάκι και η ψιλικατζού μου αρέσει πολύ και είναι οι αγαπημένοι μου. Οπότε βγάζω εγώ το συμπέρασμα και σκέφτομαι ότι πόσο πίσω είμαι στον τρόπο που γράφω και θα έπρεπε και εγώ από το blog μου να περνάω κοινωνικά μηνύματα και όχι να γράφω πως πέρασα την ημέρα μου ή να μετράω ανάποδα μέχρι το Σαββατοκύριακο. Σήμερα που λέτε αφιέρωσα ένα λεπτό παραπάνω για να σκεφτώ έναν "πιασιάρικο" τίτλο που όσοι τον διαβάσουν θα τους καθηλώσει και θα με προσθέσουν στο link των αγαπημένων τους! Φυσικά και δεν βρήκα τίποτα διότι πρωι-πρωί και όταν ο αδελφός σου γύρισε ξημερώματα από Μύκονο, δεν έχεις και πολύ μυαλό να σκεφτείς... Αυτά και γεια χαραντάν!!!

Τετάρτη, Αυγούστου 24, 2005

Κάτι πρέπει να κάνουμε!!!!

Εδώ και πολύ καιρό λέω στον εαυτό μου, στον Ανδρέα και σε φίλους πως κάτι πρέπει να κανουμε ώστε να μπορούμε να κάνουμε αυτό που μας αρέσει, να δουλεύουμε λιγότερο και να κάνουμε διακοπές όσο θέλουμε εμείς και όποτε θέλουμε. Δεν μπορώ να καταλάβω πως έχουμε πέσει σε αυτό το λούκι και δεν κανουμε κάτι. Ο άνθρωπος έχει δυσκολέψει πολύ την ζωή του και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί...
Για τα λεφτά? Άμα δουλεύεις όλη μέρα δεν έχεις χρόνο και διάθεση να ξοδέψεις τα λεφτά σου χρήσιμα...
Για την κοινωνική αποδοχή? Άμα δουλεύεις όλο το 24-ωρο μόνο οι συναδελφοί σου σε βλέπουν και το έτερον ήμισυ βλέπεί την πλάτη σου όταν κοιμάσαι...
Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι για άλλα πράγματα... Τέλος πάντων ας επανέλθω πίσω στην πραγματικότητα... Ζντουπ!!!!!!!!!!

Δευτέρα, Αυγούστου 22, 2005

Λάζαρος

Λοιπόν δεν σας έχω γράψει για τα τελευταία κατορθώματα του Λάζαρου...
ο Λάζαρος που λέτε έχει γίνει ένα πολύ κακομαθημένο γατάκι που όλο θέλει να κάνει σκανδαλιές. Όλα τα βρίσκει "ύποπτα" και "υποψήφια" παιχνίδια. Του αρέσει να κοιμάται δίπλα στον Ανδρέα και να του "ζυμώνει" με τα μπροστά του ποδαράκια το στήθος. Έχει πάθος με τους σάκκους που έχουν μέσα καθαρά ρούχα και δεν του αρέσουν καθόλου οι κροκέτες.
Τρελένεται να τον χαϊδεύεις και να τον ξύνεις
Μισεί το νερό και το σπούπισμα του ποπού του με το "Baby care"
Ανέχεται την αδελφή του την Μίκα και παίζει μαζί της μόνο όποτε έχει όρεξη αυτός.
Είναι φοβερός και πανέμορφος, είναι ο πρίγκιπάς μου!!

Γύρισα από τις Διακόπες...

Γύρισα από τις διακοπές... και μπορώ να πω πως πέρασα πάρα πολύ ωραία. Βέβαια μου την έχει σπάσει πολύ μου τελείωσαν οι τρεις βδομάδες μου και όλο σκέφτομαι για να βρω τρόπο να δουλεύω όσο θέλω και να πηγαίνω διακοπές όποτε θέλω...
Η Νάξος ήταν υπέροχη με πάρα πολύ κόσμο. Ολες οι παραλίες ήταν γεμάτες και ο κόσμος έκανε ηλιοθεραπεία ο ένας πάνω στον άλλον. Ειμασταν συνέχεια με παρέα: Την πρώτη βδομάδα ήρθαν ο Παντελής και η Πόλυ, έπειτα μείναμε τρεις μέρες μόνοι. Μετά ήρθε ο αδελφός μου με τον φίλο του τον Παντελή και την τελευταία βδομάδα ήρθε η μαμά του Ανδρέα, και τα υπόλοιπα ξαδέλφια του και κάναμε πολύ ωραία παρέα. Είχαμε βρεί ένα ωραίο πρόγραμμα που ο καθένας έκανε ότι ήθελε χωρίς να καταπιέζεται κανένας. Καναμε και θαλάσσια σπορ (κουλούρες), φάγαμε καλό φαγητό (μοσχαρίσιες, ψάρια, αστακούς, μακαρονάδες, πίτσες και φυσικά τα θρυλικά παγωτά από το Waffle's House το οποίο λένε ότι θα ανοίξει και στην Αθήνα!!!!
Το καλύτερο Ιταλικό είναι της Susanna
Η καλύτερη ψαροταβέρνα είναι το Paradise
Το καλύτερο καφε-ζαχαροπλαστείο είναι το Ακταίον
Το καλύτερο παγωτό το έχουν οι "Waffle's"
Η καλύερη ταβέρνα είναι η Αξιώτισσα
Το καλύτερο cheesecake το έχει ο Λευτέρης στην Απείρανθο.
Σίγουρα θα ξαναπάμε τον Σεπτέμβρη και το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου
Άντε μωρό μου και του χρόνου να κάτσουμε 1 μήνα και να περάσουμε όπως και φέτος... δηλαδή... Τέλεια!!!