Δάχτυλίδι στο στομάχι...
Χτες πριν κοιμηθώ διάβασα μια διαφήμιση σε ένα περιοδικό για το νέο τρόπο αδυνατίσματος. Υπάρχουν δύο παραλλαγές:
- Μπαλόνι στο στομάχι, το οποίο δεν χρειάζεται και επέμβαση, απλά σου το τοποθετούνε μέσω οισοφάγου και μετά το φουσκώνουν. Αποτέλεσμα να νιώθεις κορεσμό και να μην τρώς πολύ
- Δαχτυλίδι στο πάνω μέρος του στομαχιού. Αυτό χρειάζεται μια μικρή επέμβαση και λίγες μέρες στο νοσοκομείο. Αποτέλεσμα να νιώθεις κορεσμό και να μην τρώς πολύ
Τι να πω βρε παιδιά... Το ξέρω ότι θα φανώ επαναλαμβανόμενη, αλλά αυτό το άρθρο και η μετέπειτα σκέψη μου μου προκάλεσε αηδία. Υπάρχουν άνθρωποι ρεεεεεεεεε που είναι σκελετωμένοι και πίνουν μολυσμένο νερό και έχουν τα μύρια κακά επάνω τους
Ένιωσα σαν να ζω τις τελευταίες μέρες στα Σόδομα και στα Γόμορα... Ο μισός πληθυσμός της γής να τρώει και να πίνει ακατάπαυστα και να χρειάζεται ρούχα άνω των 10000 ευρώ για να βγεί έξω να πάρει φυστίκια. Ο άλλος μισός πληθυσμός της γής σκυλοπεινάει και φοράει δύο τσίτια ίσα-ίσα να κρύβει τα "απαραίτητα" και χιλιάδες παιδιά να πεθαίνουν από κακουχίες, βιασμούς, πείνα, δίψα και αρρώστιες.
Και να έρθω τώρα και σε ένα άλλο θέμα... Γιατί ακριβώς αγοράζουμε μαχητικά αεροπλάνα ενώ η ανεργία έχει ανεβεί κατακόρυφα και οι μισθοί είναι στην κλίμακα του χαρτζιλικιού; Αφού και πόλεμος δεν νομίζω να σωθεί και κανένας από τα χημικά και τα πυρηνικά...
Διαβάστε το post του Καλτσόβρακου αυτός τα λέει καλύτερα από μένα...
Υ.Γ. μετά από αυτές τις σκέψεις έπεσα και κοιμήθηκα (απορώ δηλαδή πως κοιμήθηκα) και είδα και έναν εφιάλτη...
αναρτήθηκε από το χρήστη Chrisa @ 9:15 π.μ.
4 σχόλια:
Τη 10:02 π.μ. , Ο χρήστης
Unknown είπε...
Ανησυχίες νυχτιάτικα;
Πολεμικά αεροπλάνα αγοράζουμε γιατί δεν θα κάνουμε πυρινικό πόλεμο, αλλά θα κάνουμε έναν συμβατικό για να σκοτώσουμε τους άνεργους και να δώσουμε περισσότερη δουλειά σε αυτούς που εργάζονται και παράγουν όπλα :p
Αντικειμενικά πάντως, παρόλο που δεν μας τιμά καθόλου αυτό, τα μεγάλα αναπτυξιακά άλματα της ανθρωπότητας έγιναν μέσα από πολέμους και για πολέμους και ΜΕΤΑ τα αποτελέσματα της ανάπτυξης χρησιμοποιήθηκαν για το "κάλο"
Δεν σχολιάζω το πρώτο γιατί θα με πιάσει το στομάχι μου :p
Τη 10:55 π.μ. , Ο χρήστης
jojo είπε...
αν ήταν μοιρασμένα μισά μισά τα πράγματα καλά θα ήτανε.
όμως έχω την εντύπωση οτι αυτοί που αγοράζουν 1000 ευρώ συνολάκια για να πάν να αγοράσουνε φυστίκια δεν αποτελούν το μισό του πληθυσμού αλλά το ελάχιστο κομμάτι του.
σε μια χώρα παραλόγου και έναν πλανήτη που πεινάει, μάλλον οι φτωχοί υπερτερούν έναντι των πλουσίων....
Τη 8:19 μ.μ. , Ο χρήστης
Unknown είπε...
Koίταξε, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, το ότι θα ζητήσω από τους κρατούντες, μιας και εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτε, να υπάρχει δικαιοσύνη και να μην πεινάει ο κόσμος, και το ότι όταν μπορώ (πραγματικά) να βοηθήσω κάπου, θα βοηθήσω, δεν σημαίνει ότι δεν θα προσπαθήσω να βελτιώσω την δική μου ζωή. Απλά στην προσπάθεια βελτίωσης δεν θα πατήσω επί πτωμάτων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επειδή κάποιοι είναι σε χειρότερη μοίρα, δεν θα προσπαθήσω εγώ να βελτιώσω την δική μου ζωή. Άλλο το συμπάσχω και βοηθάω και άλλο το στα δίνω όλα και αδιαφορώ για τον εαυτό μου.
Τη 1:56 μ.μ. , Ο χρήστης
Ανώνυμος είπε...
Καλημέρα.
Έπεσα πάνω στο blog σου και το διαβάζω αναδρομικά.
Ωραίο το σχολιάκι, ειδικά για τη γη των ανισοτήτων και των αδικιών.
Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και η παχυσαρκία είναι ασθένεια (επιστημονικά αποδεδειγμένο) και ταλαιπωρεί ένα μεγάλο μέρος του πλυθησμού των "ανεπτυγμένων" χωρών. Οπότε ίσως θα έπρεπε να το δούμε με λίγη περισσότερη ευαισθησία...
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα