Ιστορίες γάμου Νο1

Στην Νάξο, στην μητρόπολη το ζευγάρι το ανεβάζουν σε ένα βάθρο και ώστε να το βλέπουν όλοι οι καλεσμένοι και όλοι γενικά είναι γύρω-γύρω απο το ζευγάρι.
Ο παπάς ήταν πολυ γλυκός και μας άφησε να μιλάμε και να κάνουμε βλακείες μεταξύ μας.
Βέβαια και αυτός μας σιγοντάριζε... Π.χ λίγο πριν μας στεφανώσει ψιθύριζε στον Ανδρέα: "Γαμπρέ προλαβαίνεις να φύγεις, τελευταία σου ευκαιρία..." και όταν έβαλε το στεφάνι τόνισε αρκετά τα λόγια και χτύπησε τα χέρια για να δείξει στον Ανδρέα πως απο 'δω και μπρός είναι παντρεμένος... Ο κόσμος γύρω μας γέλαγε και εμείς είχαμε ξεκαρδιστεί στα γέλια!!
Τα στέφανα τα φτιάξαμε ο ένας στον άλλον για να βεβαιωθούμε πως είμαστε ωραίοι...
να και η φωτό...




Στο "η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα" φίλησα το μωρό μου στην μύτη, αλλά αυτό φώναζε συνέχεια:"Πάτα με-πάτα με!!!" εεε τι να κάνω και εγώ.... του έριξα μία και τον ξέρανα!!! ΧΙΧΙΧΙ!!

Οι κουμπάροι (3 στον αριθμό) τα μπερδουκλώσαν λίγο!!! Αλλά άν δεν εκάναν δεν θα υπήρχε κάποιο σασπένς!!!!

Αυτά για σήμερα... Αύριο θα σας πω και άλλα!!!